De eerste Seat Cordoba is een typische jaren 90-auto waar vrijwel niemand naar omkijkt. Er zijn er nog te veel van om opmerkelijk gevonden te worden en toen de auto nog in productie was, was het 'gewoon een vervoersmiddel'. Niemand die de Cordoba destijds ophemelde om zijn vooruitstrevendheid, ontwerp of techniek, mede waardoor te koop aangeboden exemplaren nu regelmatig nog geen €1.000 hoeven op te leveren. Niemand gaf er ooit om, dus nu zijn ze oud en versleten en mogen ze voor een habbekrats weg.
Voor dit exemplaar ligt het anders, ook getuige de vraagprijs van een kleine €6.000. Op het eerste gezicht is het een reguliere tweedeurs – twee, want sedanklep – Cordoba, maar wie oog voor detail heeft ziet het onderscheid: een bumperlipje, side skirts, het spoilertje, de (originele!) gepolijste wielen: dit is een zestienklepper. Een 2-liter, wel te verstaan. De Seat Cordoba 2.0 16V is met 150 pk op nog geen 1.100 kg ronduit vlot te noemen, maar een leek ziet daar helemaal niks van. Ook de kleur van dit exemplaar draagt daaraan bij, want het typische nineties donkerrood vind je zo terug op tig andere suffe B-segmenters uit die tijd.
Dat maakt de Cordoba voor sommigen des te leuker, maar voor anderen weer helemaal niet begerenswaardig. De prijs is het bewijs. Een tijdje geleden noemden we een Renault 19 16V met 137 pk met dank aan zijn relatieve onbekendheid nog 'niet onwijs duur' bij een vraagprijs van net geen €10.000, maar deze Cordoba zit daar nog €4.000 onder. Oké: de Renault had nog maar net even meer dan 50.000 kilometer gelopen, maar de Cordoba zet daar een stand van 83.691 kilometer tegenover. Hij mag dan niet origineel Nederlands zijn, maar de onderhoudshistorie is geheel compleet, aldus de aanbieder.
Zie ook de extra tellertjes voor de pook!
Handrembochtjes
Die mag zich overigens al een tijdje zo noemen, want de auto staat al maandenlang te koop en heeft een verlopen apk. Een nieuwe krijg je er vast wel bij, want dan is de verkopende partij in Friesland er ook eindelijk eens van af. Er is weinig reden om aan te nemen dat de Cordoba niet in aanmerking komt voor een vers keuringsbewijs, want de staat van de auto is op het oog dik in orde.
Ook leuk: het interieur heeft – vooral vergeleken met de buitenzijde – nog best wat sportieve kenmerken. Witte tellers voor je neus, extra tellers voor de accuspanning en oliedruk in de middenconsole en sportieve stoelen-met-type-aanduiding zijn allemaal van de partij. Ook een airco zit erin; wel zo lekker als je jezelf in het zweet zit te poken. De linker wang van de bestuurdersstoel begint een klein beetje moe te worden en de greep van de handrem toont onevenredig veel slijtage. Zou dat wijzen op een zwaar eerder leven vol handrembochtjes? Dát moet je maar inschatten aan de hand van hoe de auto voelt tijdens een proefrit. Veel plezier!
