Als een auto ruim tien jaar lang relevant moet blijven op de Europese markt, schreeuwt-ie op een gegeven moment om een facelift. Die kreeg de Peugeot 405 dan ook, en wel in 1993. De 405 die we vandaag op de digitale planken hijsen zag in 1994 het levenslicht en is er dus een van na de facelift. Dat betekent dat-ie een stuk minder spannend vormgegeven dashboard heeft dan eerdere 405's, al is dat van dit exemplaar wel mooi aangekleed met 'hout'. Dat zorgt samen met de lichtmetalen wielen, donkergroene lak, contrasterende raamomlijsting en geweven bekleding voor een chique voorkomen. Maar laat je niet misleiden, want luxe is deze Peugeot – zeker naar moderne maatstaven – zeker niet.
Hij heeft weliswaar elektrische bedienbare zijruiten vóór, een toerenteller, een koelwatertemperatuurmeter en een (niet-originele) radio, maar daar houdt het ook wel mee op. Airbags waren halverwege de jaren '90 nog geen gemeengoed en die zitten er dan ook niet in. Ook naar een airco of zaken als cruise-control zoek je tevergeefs. Toch is het volgens de particuliere aanbieder, die zelf een keur aan onderdelen verving (zie de advertentie), een kilometervreter bij uitstek. En dat geloven we meteen. 70 liter tankinhoud!
Door de trekhaak die eronder zit, zou je er zelfs nog met een caravan mee naar Zuid-Frankrijk kunnen rijden – lekker cliché. De relatief grote tankinhoud van 70 liter zorgt er daarbij voor dat je niet al te vaak hoeft te stoppen voor brandstof. De huidige eigenaar van de 405 schrijft overigens dat-ie die tank altijd vulde met Euro 98 (E5), wat duidt op een bewuste omgang met het beestje. E10 tanken zou bij een auto als deze de levensduur weliswaar niet ten goede komen, maar we geloven zo dat menig eigenaar van een wat oudere auto het goedje niet schuwt.
De aanbieder van deze deed dat wél – en terecht. Hij geeft weer de auto met pijn in zijn hart weg te doen en biedt 'm aan in nagenoeg originele staat. Dat die technisch goed bijgehouden is, blijkt wel uit de advertentie. Daarbij duiden in het interieur alleen de pookknop en ietwat ruim zittende stoelbekleding op slijtage. Over de staat van de koets rept de aanbieder echter met geen woord. Daarover worden we door de foto's helaas weinig wijzer, want die zijn gemaakt bij weinig licht en tijdens een regenbui – eigenlijk een no-go.
Het gegeven dat de eigenaar in recente jaren onderhuids nog allerlei onderdelen verving, geeft ons echter goede hoop dat het met de staat van de koets wel meevalt. Als roest bij elke apk op de loer had gelegen, had die al dat gesleutel waarschijnlijk wel gelaten. Bovendien hoef je door de prijs die voor de auto gevraagd wordt niet al te kritisch te zijn, want die is met €1.600 ronduit zacht (de auto heeft 137.000 kilometer gelopen en is nog apk-geldig tot februari). Voor dat geld koop je een Fransoos van weleer die je met een klein beetje geluk zomaar nog vele jaren trouw zou kunnen blijven.
