Luid toeterend komt een oude Citroën C5 tot stilstand op de parkeerplaats van Raststätte Bad Camberg, zo’n veertig kilometer voor Frankfurt. Achter het stuur zit een Duitse man op leeftijd druk te gebaren: hij kan niet ongehinderd naar zijn parkeerplaats doorrijden, omdat een Audi E-tron met Nederlands kenteken de weg blokkeert. "Die verdomde Hollanders ook altijd", briest de man nadat hij is uitgestapt. "Ik heb dertig jaar in Holland gewerkt en niets tegen jullie, maar in het verkeer maken jullie er een zooitje van."
Het kan maar duidelijk zijn: niet iedereen is gediend van de vele duizenden gele kentekenplaten die dit weekend door Duitsland trekken, van en naar de wintersport. Maar wat de boze man niet weet, is dat de bewuste Audi daar zo onhandig staat – zij het met de alarmlichten aan – omdat zijn eigenaar in de rij staat voor de snellader.
De vier beschikbare plekken van het relatief bescheiden Ionity-laadstation zijn bezet door andere elektrische auto’s, waaronder drie uit Nederland. De zwarte E-tron is van Will Teeuwen (49) uit Asten Heusden: hij is als eerstvolgende aan de beurt en staat daarom klaar op deze strategische plek. "Zodra ik ergens anders ga staan, pikt een andere EV-rijder straks mijn laadplek in. Dat heb ik al eens eerder gehad en dat is nogal vervelend", reageert de Brabander, die samen met zijn 19-jarige zoon Thom een weekje Mayrhofen achter de rug heeft. "Maar geen zorgen, ik ben over een kwartiertje aan de beurt." Wil en Thom Teeuwen staan met hun Audi te wachten.
Een zooitje op ‘elektrische Zwarte Zaterdag’
Wie dit tafereel gadeslaat, zou kunnen concluderen dat het dit weekend inderdaad een zooitje is bij de laadpunten langs de Autobahn. Volgens een rapport van adviesbureau KPMG rijden er dit wintersportseizoen tussen de 8.000 en 10.000 elektrische auto’s vanuit Nederland naar de Alpen en terug, en het leeuwendeel daarvan komt over de A3 langs Frankfurt. Het zwaartepunt van de drukte – er wordt al gesproken van een elektrische ‘Zwarte Zaterdag’ – zou vandaag zijn, omdat dit de wisseldag is tussen de verschillende vakantieregio’s. Vakantievierders uit het zuiden keren terug naar huis, terwijl Midden- en Noord-Nederland er juist op uit trekken. Critici noemen de berichten ‘bangmakerij’, maar levert onze wintersport daadwerkelijk een verkeersinfarct bij Duitse laadpalen op?
Audi-rijder en ‘laadpaalwachtende’ Teeuwen is er stellig over: "Zo erg als dat onderzoek het voorspiegelt, is het echt niet. Tijdens onze heenweg vorige week hebben we bij elkaar misschien twintig minuten moeten wachten voordat we konden laden, en nu dan een kwartiertje. Verder is het een kwestie van je schouders ophalen en je neerleggen bij het feit dat je reis wat langer duurt, maar dat ben je wel gewend met een elektrische auto." Zodra zijn E-tron aan de lader mag ijsbeert Teeuwen al bellend over de parkeerplaats, terwijl zijn zoon een sigaret opsteekt en er voorzichtig wat natte sneeuw valt.
Veel elektrische rijders hebben de neiging om hun ongemakken te bedekken met de mantel der liefde, of in ieder geval wat af te zwakken. Zo ook de 47-jarige Karin Poot uit Houten, die onderweg is naar het Zwarte Woud in haar Hyundai Kona Electric. "Voorheen ging ik altijd op vakantie naar Oostenrijk, maar sinds ik elektrisch rijd zoek ik het wat dichter bij huis. Ik rij alleen en dan is het niet prettig om zo lang onderweg te zijn; mijn zuivere reistijd is ongeveer drie uur, maar inclusief de laadbeurten ben ik toch zo’n zes uur onderweg." Ervaring met lange laadpaalfiles heeft ze niet, al is al dat wachten wel ‘irritant’. "Je legt je erbij neer, maar het is inderdaad vervelend als je bij een laadpunt aankomt en alle plekken bezet zijn." Karin Poot en haar Hyundai Kona.
Tip: zoek en kies het juiste laadstation
Dat een gebrek aan laadplekken steeds minder voor komt, beamen de negen Nederlanders die staan te laden bij het Fastned-station nabij Limburg an der Lahn. Naast onder meer een Mercedes EQB, een Kia EV6, een Hyundai Kona Electric, een Skoda Enyaq en een Tesla Model 3 staat Sander Kok uit Arnhem zijn Peugeot e-208 van verse energie te voorzien. "Wij halen ongeveer 220 kilometer per laadbeurt, en wij konden net meteen aansluiten. We hebben de hele reis nog geen problemen gehad."
Dat heeft ook te maken met recente investeringen in het internationale laadnetwerk, zo valt onderweg op. Exact een jaar geleden telde dit laadstation van Fastned nog maar twee snelladers en een ‘traag’ exemplaar dat met 50 kW laadde. Toen stonden de auto’s inderdaad in de wachtrij tot om de hoek. Dit jaar loopt het een stuk soepeler door: inmiddels heeft het Nederlandse bedrijf hier twaalf snelladers geplaatst met een maximum vermogen van 300 kW per stuk, terwijl een bord in de berm de volgende uitbreiding al aankondigt. Die constante vernieuwingen zijn overigens wel nodig ook, want met name de laders van Duitse aanbieders zoals EnBW behoren nog altijd niet tot de snelste.
Daarom moet je vóór vertrek even goed uitzoeken waar de juiste laadstations staan, adviseert Mariska van Hoorik (37) uit Heemstede. Samen met vriend Robin (49) en dochter Katelyn (15) is ze onderweg naar het Oostenrijkse Kirchberg per Volkswagen ID4. We treffen haar bij de snellader op de parkeerplaats van een McDonalds, zo’n anderhalve kilometer vanaf de snelweg. "Zodra we moeten laden, pakken wij een app erbij om te zien waar je goede laders kunt vinden in de buurt. Wij gebruiken de app Pump, daarmee zien we precies waar snelle laders staan en of het daar druk is. Dan voorkom je dat je in de rij moet staan; een soepele reis heb je dus zelf in de hand." Mariska en Robin gebruiken de app Pump.
Elektrisch op vakantie: meer laadpaalfiles in de toekomst?
Soms blijkt het vinden van een laadplek ook een kwestie van geluk, of juist pech. Toen bedrijfsfiscalist Marco Ramaekers uit Utrecht met zijn gezin en Tesla Model 3 arriveerde bij de Supercharger net voorbij Keulen was er nog plek genoeg. Een kop koffie later staan alle tien de plaatselijke laadplekken vol. Zo snel kan het dus gaan. Manu Brems en Maaike van Lochem (beiden 21 jaar) claimden de laatste, en stappen nietsvermoedend uit hun Model S. "Deze auto laat onderweg al zien of ergens plek is", weet Maaike. "Dus we gingen er wel vanuit dat we hier konden laden. En anders zou ik het niet zo erg vinden om even te wachten tot iemand anders plek maakt. We zijn toch op vakantie!" Manu Brems en Maaike van Lochem.
Die goedmoedige houding treffen we bij bijna alle elektrische rijders die we spreken onderweg, al doet het quasi-positieve ‘omdenken’ soms wat noodgedwongen aan. Wie een lege accu heeft en niet verder kan, kan immers niet anders dan zich bij de situatie neerleggen. Maar wat deze rondgang langs de Duitse snelladers ook heeft aangetoond, is dat de laadpaaldichtheid de afgelopen jaren veelbelovende stappen heeft gezet. Wie de juiste aanpak hanteert (gedegen voorbereiden, de juiste laadlocaties kiezen en extra reistijd inplannen) en niet klakkeloos de kudde volgt, hoeft heus niet nodeloos lang te wachten op een verse acculading.
Maar wat als straks nog veel meer automobilisten elektrisch op reis gaan. Lopen we dan alsnog vast? Dat valt en staat onder meer met de verdere uitrol van het snellaadnetwerk: het aantal locaties moet harder blijven groeien dan de hoeveelheid elektrische auto’s om toekomstige laadpieken aan te kunnen. Ook moet de laadsnelheid van de palen rap omhoog: er staan nu nog ontstellend veel verouderde 50 kW-palen in Europa. Andere oplossingen, zoals het snel uitbreidende netwerk van accuwisselstations van de Chinese fabrikant Nio, kan ook soelaas bieden. Er valt hoe dan ook nog veel winst te boeken, maar afgaand op deze rit blijkt de geclaimde ‘dreiging’ van laadpaalfiles wel mee te vallen. Een ongeduldig toeterende Citroën C5 geeft meer overlast.
